Η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, φαίνεται να αποτελεί ένα από τα φλέγοντα ζητήματα της εποχής, οι διεθνείς κρίσεις που οδηγούν σε εκτοπισμό ανθρώπων κλιμακώνονται με το ενδεχόμενο ξεσπάσματος επικείμενων συρράξεων να φαντάζει «φυσικό» επακόλουθο μιας εγγενώς τεταμένης κατάστασης. Η εγκαθίδρυση διεθνών οργανισμών, το καθεστώς των οποίων, διέπει και συνάμα, επηρεάζει τη διαχείριση ενός ζητήματος με κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές προεκτάσεις φαίνεται να αποτελεί μονόδρομο σε έναν κόσμο που βάλλεται από ακρότητες. Η ιδέα της ίδρυσης τους, εντοπίζει τις ρίζες της λίγο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και η ανάγκη για τη λειτουργία τους κρίνεται έως και σήμερα απαραίτητη. Ανάμεσα στους διεθνείς φορείς και οργανισμούς μπορούμε ενδεικτικά να αναφέρουμε :
- το Διεθνή Οργανισμό για τη Μετανάστευση (ΔΟΜ)
- την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR)
- την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Μετανάστευσης
- το Συμβούλιο της Ευρώπης
- Πλήθος μη κυβερνητικών οργανώσεων
Η λειτουργία τους, προσέφερε ένα νέο πλαίσιο δραστηριοποίησης για τη διευθέτηση κρίσιμων ζητημάτων, που αφορούν την μετανάστευση. Αναλυτικότερα, τέτοιοι οργανισμοί, φαίνεται να διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαχείριση, το συντονισμό και την υποστήριξη των κρατών για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών. Πιο συγκεκριμένα, Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ) έχει ως αποστολή την προώθηση της ομαλής διαχείρισης της μετανάστευσης. Παρέχοντας τεχνική βοήθεια σε χώρες υποδοχής μεταναστών, ενώ στηρίζει πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μεταναστών. Μέσω προγραμμάτων επανεγκατάστασης, επαναπατρισμού και παροχής βασικών υπηρεσιών σε ευάλωτες ομάδες, ο ΔΟΜ συμβάλλει στην ασφαλή και τακτική μετανάστευση, υποστηρίζοντας τις προσπάθειες των κυβερνήσεων για την αποτελεσματική διαχείριση των ροών.
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) επικεντρώνεται στην προστασία προσφύγων, αιτούντων άσυλο και εκτοπισμένων ατόμων. Οι δράσεις της, περιλαμβάνουν την καταγραφή, την παροχή ασύλου, την ανθρωπιστική βοήθεια και την εξεύρεση λύσεων για τη μόνιμη εγκατάσταση των προσφύγων, υποστηρίζει επιπροσθέτως, τις χώρες που αντιμετωπίζουν σημαντικές ροές προσφύγων. Επιπλέον, εργάζεται για την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας σχετικά με τις ανάγκες και τα δικαιώματα των προσφύγων, προωθώντας τις έννοιες της διεθνούς αλληλεγγύης και συνεργασίας.
Τέλος, οι φορείς και τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμβάλλουν εξίσου, σημαντικά στον τομέα της διαχείριση του μεταναστευτικού. Το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, επιδιώκει το συντονισμό των πολιτικών των κρατών-μελών για τη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων και τη χορήγηση ασύλου. Ενώ, η Ε.Ε. χρηματοδοτεί δράσεις για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας και την ανάπτυξη συνεργασιών με τρίτες χώρες, που στόχο έχουν την πρόληψη και την αποτελεσματική διαχείριση των μεταναστευτικών πιέσεων.
Η συνεργασία μεταξύ των διεθνών οργανισμών, των κρατών και των περιφερειακών φορέων καθίστανται απαραίτητη για την επίτευξη μιας ολιστικής και μακροπρόθεσμης διαχείρισης του μεταναστευτικού ζητήματος. Μέσω της ανταλλαγής πληροφοριών, της ανάπτυξης κοινών πολιτικών και της παροχής τεχνικής βοήθειας, οι διεθνείς οργανισμοί διευκολύνουν τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ασφάλεια των συνόρων. Αν και οι προκλήσεις παραμένουν, ο συντονισμένος ρόλος των διεθνών οργανισμών συμβάλλει σημαντικά στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού και στη διαμόρφωση ενός βιώσιμου πλαισίου διαχείρισης που ωφελεί τόσο τους μετανάστες όσο και τις κοινωνίες υποδοχής. Συμπερασματικά, η παροχή αρωγής σε ζητήματα διαχείρισης από τους διεθνούς φορείς κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική, μολαταύτα, τα κράτη αλλά και η κοινωνία πρέπει να μελετήσουν και να εφαρμόσουν ένα πιο συγκεκριμένο πλαίσιο
Έστερ Καλογερούδη – Project Manager